Wanneer geeft mijn oma zichzelf over?

Ook het hart speelt een rol. Soms is dat zo sterk dat het langer duurt dan dat men verwacht.!

Het lijkt er op dat hier sprake is van passieve euthenasie, hetgeen betekend dat je stopt met het toedienen van water en voedsel tot dat de dood intreed. Om dit proces draagbaar te houden wordt slaapmedicatie gegeven.

Dat weet niemand, zelfs je oma niet...

Ja het is verzet om dood te gaan en daarmee rekt ze het inderdaad...

Het is een beetje afhankelijk van waaruit de euthanasie bestaat. Zijn er medicijnen toegediend en welke en hoeveel.
Verbazingwekkend is soms hoeveel mensen kunnen hebben. Heb jaren in verpleeghuizen gewerkt, vaak als er begonnen wordt met het toedienen van morfine is het een kwestie van dagen, maar sommige mensen zijn zo sterk, daarbij duurt het langer.
Niemand kan vertellen of dit is omdat ze zo enorm vecht tegen de dood of doordat het een sterke vrouw is die met wat morfine nog niet klein te krijgen is.
Zolang haar hart het niet opgeeft blijft ze leven.
Wens jullie veel sterkte de komende tijd.

Het duurt niet lang meer voordat dat je Oma inslaapt.Wat een ander al antwoorden,het hart zal sterk zijn.Bij mijn vader is toendertijd ook (euthanasie) gedaan door middel van het opvoeren van de medicatie.Het overlijdens proces duurde twee dagen,en iedere seconde was er iemand bij hem..De laatste die bij hem zat was mijn moeder,en ze loopt even naar de wc,komt terug en hij was overleden...nu hoeft het bij jou Oma niet zo te gaan,maar ik vertel je dit,zodat je weet hoe het zou kunnen verlopen.Ik hoop voor jullie en ook voor je Oma dat het overlijden niet lang op zich laat wachten,het is zenuwslopend!
Sterkte..ook na het overlijden en begraven...en de tijd daarna....knuf!

Misschien een rare vraag, maar heb je haar al "aangemoedigd"te gaan? Ik heb bij zowel mijn vader als mijn moeder dit meegemaakt en wij hebben letterlijk tegen ze gezegd: "ga maar, laat maar los, het is goed". Het was wel hartverscheurend moeilijk om te zeggen, maar ik had het idee dat het hielp.

Zoals Jaradee vertelt heb ik dit ook gedaan bij mijn eigen moeder. Ik heb gezegd dat het goed was zo. Omdat het er niet op leek dat er iets zou veranderen die avond zijn we naar huis gegaan. Terwijl wij onderweg waren is ze overleden. Alsof ze nu zeker wist dat het goed was. Misschien wacht je oma hier op?

Wat je beschrijft lijkt op palliatieve sedatie en geen euthanasie.
Is bij mijn moeder ook zo gegaan. Het (versterven) heeft bij haar drie dagen geduurd.
Ik vraag me af in hoeverre een persoon in die situatie echt kan denken en beslissen en doen. Het is meer een kwestie van afwachten tot de natuur haar gang gaat.
Sterkte ermee, want het zo wie zo een droevige situatie.

wat verschrikkelijk dit mee te maken! zowel voor oma als de familie en anderen. heel veel sterkte! en soms is dat hart zo sterk en lijkt het dat gewoon haar tijd nog niet is. sterkte!

Toch ga je wanneer het je tijd is. Dood gaan doet niemand van harte, het is je laatste strijd. Je lichaam vecht daar hard tegen, want alles in je heeft de wil om te leven. Sommige mensen zijn heel sterk.

Het is pittig om mee te maken als het op deze manier moet gaan. Ik hoop voor jullie dat als je dit leest zij is ingeslapen.

Wat ik meemaak en heb ervaren is dat de meeste mensen daadwerkelijk overlijden wanneer ze alleen zijn.
Het lijkt alsof het voor een mens moeilijk is om te gaan, wanneer er nog naasten aanwezig zijn in de kamer.

Wanneer je oma bij volle kennis heeft gezegt dat het goed is zo, dan meende ze dat. Je hoeft nu niet meer te twijfelen of ze misschien toch niet dood wilde.
Maar de kans dat ze toch nog wat angstig is voor het onbekende is zeer reëel. Daardoor is het niet makkelijk om het direct los te laten. Ook wil je wel graag.

Het is goed dat je afscheid heb kunnen nemen.
Sterke in deze moeilijke tijd.